Eibarko euskara hiztegia
ertz
1.
iz.
(
TE).
Borde,
límite,
cabo,
arista,
esquina.
Pagadi haren ertzian, urritx asko izaten zan behin maietza ezkero. / Al borde de aquel hayedo, llegado el mes de mayo solían brotar muchas setas. /
Hartixozu ertza azpildura bategaz. / Tómale el borde con un pespunte. /
Ertzak biziegi dittuen erreminttekin eskuetan ebagixak sarri. /
Bizi-bizi jaukak ertza pieza horrek. /
Ogeratu ziran baketan senar-emaztiok, baiña bai kandela asko zirala argi eitten ertz guztietan. (Ibilt 467).
2.
iz.
(
TE).
Posición,
categoría,
condición.
Hartuko zenduke zuk haren ertza!
ertz-bizi.
iz.
(
TE).
Arista (afilada),
de vivos perfiles.
Alluzko hatxan gaiña, ertz-bizixa da. / La cima del Alluitz, es una arista.
ertz-hil.
iz.
(
TE).
Arista de esquinas redondeadas.
Hango mendixak, ertz-hillak; oso biribilduta gehixenak. / Las montañas allá son obtusas; las más completamente redondeadas.
ertzak hil.
du
ad.
(
TE).
Limar/matar aristas.
Ertzak hil biharra dauka pieza honek. / Esta pieza necesita rematar los bordes. /
Lima legunagaz ertzak hilda lagaixozuz. / Mátale las aristas con la lima dulce.